سلام و وقت بخیر
میخواستم بدونم زمانی که تصمیم میگیریم به افزایش ضخامت در یک خط انتقال تا چه مقدار از قبل و بعد مقطع باید ضخامت رو افزایش بدیم این سوال رو در مورد LBV valve station و ورودی و خروجی ایستگاه لانچر و رسیور هم دارم
لطفا رفرس پاسخ را هم بفرمایید. خیلی ممنونم
1 پسندیده
سلام و وقت بخیر
در خصوص این سوالتون من از ابتدا موارد رو خدمت شما توضیح میدم:
در کد ASME B31.4 به‌طور خاص طول ناحیه انتقال (Transition Zone) برای تغییر ضخامت را مشخص نمی‌کند، اما بند 404.3 (اتصالات جوشی) و بند 404.4 (تغییرات مقطع) توصیه می‌کند که تغییرات ضخامت باید به‌صورت تدریجی باشد تا از تمرکز تنش جلوگیری شود.
در عمل، برای جلوگیری از تمرکز تنش، ناحیه انتقال ضخامت معمولاً ۴ برابر اختلاف ضخامت دیواره یا حداقل ۱۵۰ میلی‌متر (۶ اینچ) در نظر گرفته می‌شود. این مقدار ممکن است بسته به قطر لوله و تحلیل تنش افزایش یابد.
برای نقاط بحرانی (مانند نزدیکی اتصالات یا شیرها)، ضخامت دیواره ممکن است از **چند متر قبل تا چند متر بعد از مقطع افزایش یابد، که این مقدار با تحلیل تنش (مانند نرم‌افزار CAESAR II) تعیین می‌شود.
اما در خصوص ایستگاه های شیر:
شیرهای LBV به دلیل وزن بالا، ارتعاشات، و تغییرات فشار، تنش‌های اضافی به لوله وارد می‌کنند. بند 404.1 توصیه می‌کند که ضخامت دیواره در نزدیکی شیرها با توجه به فشار طراحی و بارهای مکانیکی محاسبه شود.
محدوده افزایش ضخامت معمولاً ۱ تا ۳ متر قبل و بعد از شیر است، بسته به قطر لوله، فشار طراحی، و تحلیل تنش.
اگر سیال خورنده باشد، باید Corrosion Allowance اضافی در نظر گرفته شود (بند 401.2.2).
لانچر و رسیور معمولاً قطری بزرگ‌تر از خط اصلی دارند و از طریق Reducer به خط اصلی متصل می‌شوند. بند 404.4 الزام می‌کند که تغییرات قطر و ضخامت به‌صورت تدریجی باشد.
ضخامت دیواره در ناحیه Reducer و نازل‌های ورودی/خروجی باید بر اساس فشار طراحی و بارهای مکانیکی (مانند وزن پیگ یا ارتعاشات) محاسبه شود (بند 404.1.2).
محدوده افزایش ضخامت معمولاً ۱ تا ۵ متر قبل و بعد از Reducer است، بسته به تحلیل تنش و استاندارد طراحی.
اگر پیگ‌ها باعث سایش داخلی شوند (مانند پیگ‌های تمیزکننده)، باید Corrosion Allowance اضافی در نظر گرفته شود (بند 401.2.2).