سلام دوست عزیز، من تقریبا با تمام جملاتی که گفتید، مخالفم. از ابتدا شروع می کنم:
ما در بسته الکترونیک تماما میکرو رو درس ندادیم. در ابتدا با کلیات قطعات الکترونیکی و مفاهیم اولیه آشنا شدیم. کلی قطعه رو میاریم و آزمایش می کنیم و کلی هم آزمایش دیگه انجام میدیم. آزمایش های اولیه بدون استفاده از میکرو ها و با استفاده از ترانزیستور و اپ امپ و … هست. بعد که وارد دیجیتال میشیم، در هر قسمت چندین قطعه و سنسور و ماژول و موتور و … رو میاریم و کامل توضیح میدیم و کارهای عملی باهاشون انجام میدیم. درواقع شما به طور کلی با دنیای الکترونیک آشنا میشید و یاد میگیرید که دستگاه ها چطوری کار میکنن و به یک سیستم باید چطوری فکر کنید. در ادامه با چند مدل از معروف ترین تکنولوژی های دیجیتال آشنا میشیم و بعد میریم وارد دنیای شبکه میشیم. شما یاد میگیرید که دنیای اینترنت و شبکه ها چطوری کار می کنن و بعد هم شروع می کنیم دستگاه هایی میسازیم که با اینترنت کنترل میشن و می تونن روی اینترنت داده رد و بدل کنن. در انتها هم برای اینکه بتونیم مدارهامون رو به واقعیت تبدیل کنیم، بزرگترین نرم افزار طراحی مدار رو بهتون به طور کامل آموزش میدیم و مثال عملی هم میزنیم و در فصل آخر به عنوان پروژه پایان فصل، یک مدار واقعی از ۰ تا ۱۰۰ با هم میسازیم که میتونه از طریق اینترنت کنترل بشه!
پس اینکه شما بگید خارج از میکروکنترل ها بی سواد هستید، حرف کاملا اشتباهی هست. شما بعد از گذروندن این بسته (گذروندن درست! یعنی گزیده خوانی نکنید و کل بسته رو ببینید)، می تونید به راحتی در مورد سیستم های الکترونیکی نظر بدید و اونها رو آنالیز کنید.
کلا این فکر که شما می تونید با آنالوگ معمولی خیلی کارها رو انجام بدید اشتباه هست. شما به هیییچ عنوان نمی تونید با یک مدار آنالوگ، صدای گریه عروسک رو شبیه سازی کنید به طوری که مخاطب امروزی رو راضی کنه.
برای اینکه یک مدار با عبور انسان چراغ رو روشن کنه، مدار خیلی ساده ای قابل استفاده هست که داخل بسته توضیح داده شده و از میکرو هم استفاده نمیکنه ولی به این فکر کنید که آیا با وجود این همه تولید کننده برای این مدار ساده، جایی برای رقابت وجود داره؟ مدارهای متداولی که الان با آنالوگ بسته میشن، اکثرا خیلی پیش پا افتاده هستن و در حد همون روشن و خاموش کردن و حس کردن نور هستن. اون آنالوگی که باهاش طراحی آی سی می کنن، در ایران کاربرد چندانی نداره. آنالوگ های دیگه هم در حد یک اسیلاتور با آی سی 555 هست.
و اما مهمترین نکته:
میکروکنترل ها اصلا قطعات گرونی نیستن. الان با زیر ۱۰ هزار تومن می تونید یک میکرو داشته باشید که اگه بلد باشید باهاش کار کنید، میتونه براتون خیلی کارا بکنه. اینکه قیمت دلار در ایران بالا هست، دلیل نمیشه که میکرو چیز گرونی باشه. الان یک خازن تانتال سایز D رو بهتون میدن ۱۶ هزار تومن!!! ولی هنوز هم میکروی زیر ۱۰ تومن برای تولید عمده پیدا میشه. پس میکرو اصلا قطعه غیر اقتصادی ای نیست.
در مورد صدای گریه هم یک نکته دیگه بگم. شما برای ایجاد صدا، باید اول به فایل صوتی و یا بایت های تشکیل دهنده اون صدا دسترسی داشته باشید و بعد اون رو توسط یک میکرو بخونید و روی واحدی به اسم DAC تبدیل به ولتاژ کنید و به اسپیکر بدید. اینکار با استفاده از آی سی های مخصوصی هم قابل انجام هست که شما در این بسته کار با آی سی های دیگه رو هم یاد میگیرید. ولی استفاده از اون آی سی به معنی آنالوگ نیست و اون هم کاملا دیجیتال هست. داخل اون آیسی هم یک میکرو وجود داره که کارای پردازشی رو انجام میشه و صرفا شما اون رو برنامه نویسی نمی کنید و از پایه های اون آی سی استفاده می کنید.
سرفصل های این بسته و تطابق اون بر نیاز های آیندتون رو دست کم نگیرید. بعد از گذروندن دست این بسته هم شما در طراحی مدارهای الکترونیکی به هیچ عنوان بی سوال نیستید.