سلام استاد خسته نباشید ممنون از پاسخهای کامل قبلی تون یه سوالی برام ایجاد شده اینکه از کجا میشه فهمید هر قطعه چه سایز پران وبه چه تعداد پرانی نیاز است در مورد میل پرانها منظورم هستش ایا تجربی هست یا فرمول خاصی داره و یا روشی ممنون میشم راهنماییم کنید
با سلام
از نظر تعداد شما باید ابتدا نیروی Ejection لازم را محاسبه کنید و بعد به تعداد پرانها تقسیم کنید که البته بعضی ترم های خود این فرمول از نمودارها و فرمولهای تجربی بدست میان و ضمناً شاید محاسبه اونها کار ساده ای نباشه. لذا برای راحتی کار توصیه میشه از آنالوگی، یعنی مقایسه با قالب قطعات مشابه با یک ضریب اطمینان کافی استفاده بشه.
از نظر سایز پران میله ای هم شما با توجه به هندسه قطعه و محل هایی که از نظر ظاهر، کارکرد و انطباقات قطعه مشکلی ایجاد نکنه و بقدر کافی هم ضخامت داشته باشه ( تا تحمل تنش برشی وارده را داشته باشه) جای پران ها را تعیین کنید و چنانچه میله پران روش مناسبی برای این کار بود، بزرگترین سایز قطر میل پرانی که در اون محدوده جای میگیره انتخاب کنید. چون با ثابت بودن نیرو سطح را زیاد می کنید و در نتیجه فشار و تنش کم میشه و ریسک جا انداختن روی قطعه پایین میاد. ضمنا پران با قطر بزرگتر احتمال شکستن به خاطر تنش کامپرسیو و مسئله باکلینگ را کمتر داره و سوراخکاری اون هم ریسک کمتری داره.
با عرض سلام و عرض یک نکته و درخواست نظر از سمت جناب استاد عزیز
بنده با توجه به برخی از رفرنس ها ، به ازای هر 100 سانتی متر مربعی از سطح تماس قطعه با ماهیچه،1 سانتی متر مربع سطح پران درگیر با قطعه طراحی می کنم.
رفرنس این موضوع هم کتاب mold and pard design است.
سلام مجدد به دوست عزیزم
در حالت کلی مناسب هست ( حتی یک مقدار هم آوردیزاین هست )، ولی کاملا به جنس قطعه، هندسه، نوع پران، میزان پالیش، زمان خنک کاری روی دستگاه و … وابسته هست و یک نسخه کلی نیست.